Klarinettist David Krakauer vergast ons hier op een mazeltov cocktail party met crazy muziek, inderdaad party muziek waarop uitstekend kan worden gedanst. Variërend van square dance via polka, calypso, country tot grappen en grollen met een pittig klezmer sausje, maar allemaal uiterst muzikaal. Krakauer is te horen op klarinet en vocaal. Kathleen Tagg speelt piano, keyboard, accordeon, cello en elektronica, Sarah MK is vocaal te horen en op orgel en tambourine, Jerome Harris op el. bas en zang, Yoshie Fruchter op el. gitaar, oud en mandoline, Martin Shamoonpour speelt DAF (Perzisch/Koerdisch percussie instrument) , Jaw Harp mouth percussion, Bergsonist en Jeremy Flower zijn te horen op samplers en allerlei elektronica .

Het album gaat van start met “North Country Square Dance” en dat is het ook, een Amerikaans volksdansje, aanstekelijke muziek met vocaal wat veel herhalingen. Het daaropvolgende “Krakky’s Rainbow Polka” gaat er razendsnel van tussen met opzwepend spel van Krakauer, leuke muziek maar als je er op moet dansen moet je wel over een uitstekende conditie beschikken. In “Bella’s Calypso” (Bella son coeur) gaat het er een ietwat rustiger aan toe met een leuke vocale bijdrage van Sarah in het Frans. Met “Jammin’ with socalled” komen we zowaar midden in het genre van de rap maar wel in een jazzy omlijsting en zoals eerder opgemerkt een duidelijk klezmer geluid.

Het titelnummer “Mazel Tov Cocktail Party” is een puur feest met een swingend ritme, Krakauer laat zijn klarinet hier jubelen en snateren en de gitaar van Yoshie giert erop los, echt stilzitten lukt niet met deze muziek. En dan worden we onder gedompeld in een totaal andere muziek “I’m a poor wayfaring stranger”, een Amerikaanse folksong van Jos Slovic, ook gebruikt in de film “1917” over de eerste wereldoorlog en ook vertolkt door Johnny Cash. Volksdans komt aan de orde in “Drum and Hornpipe: Poll Ha’Penny” waarin het weer vol gas op de plank is. “Wedding on the cyclone“ heeft zo mogelijk nog een sneller tempo, duidelijk ook dansmuziek maar hier weer met duidelijke klezmer invloeden. In het afsluitende “The happy hour drew theme song” wordt er letterlijk afscheid genomen van de toehoorders en bedankt voor het luisteren.

Leuke muziek, met veel humor gebracht en duidelijk ook bedoelt om weer wakker te worden na alle corona ellende, niet wetende dat we nu in veel grotere zorgen zitten. Alle nummers zijn geschreven door Krakauer of samen met Kathleen Tagg, een heel apart dit album van David Krakauer, ga eens luisteren, je wordt er vooral vrolijk van.

Jan van Leersum.